EUROLAB tesisleri, çeşitli çevresel koşullar altında elektronik bileşenlerin, montajların ve ürünlerin çalışma koşullarını doğrulamak için çok çeşitli elektrikli test ekipmanı ile donatılmıştır. Elektronik ve elektriksel test ihtiyaçlarınız için eksiksiz anahtar teslimi bir çözüm sunar.
Daha büyük bir test programının bir parçası olarak aktif izlemeyi veya bunun yerine bir bileşenin, anakartın veya cihazın bağımsız analizini içerip içermediğini size bildirmek için gerekli uzmanlığa sahibiz. Akım ve voltajın elektriksel parametrelerine ek olarak direnç, kapasitans ve endüktans gibi malzeme özellikleri belirlenebilir.
Malzeme özelliği, belirli bir katının yoğun bir özelliğidir. Nicel özellikler, belirli bir uygulama için malzeme seçimine yardımcı olmak üzere bir malzemenin diğerine karşı faydalarını değerlendirmek için bir araç olarak kullanılabilir.
Bir özellik, geçirimsiz olabilir veya sıcaklığı, kıvamı veya diğer nitelikleri üzerinde herhangi bir sayıda değişikliğe tabi olabilir. Bir malzeme içindeki belirli bir özelliğin farklı yönleri olasılığı nedeniyle - anizotropi olarak bilinen doğal bir fenomen - malzeme özelliklerinde bazı farklılıklar vardır.
Genellikle, malzemeler yabancı maddelerle nitelikleri paylaşan özelliklere sahiptir, ancak belirli bir çalışma aralığında doğrusal olarak hareket ederler. Belirli malzeme özellikleri, belirli bir sistemin özelliklerini önceden belirlemek için doğru denklemlere yerleştirilir.
Örneğin, hassas bir sıcaklık derecesine atfedilen bir madde, sıcaklıkta bir artış veya düşüş yaşadığında, bu maddenin değişimi doğrulanabilir. En doğru ölçümler için, malzeme özellikleri en iyi şekilde standart test yöntemleri ile belirlenir. Bu test yöntemlerinin çoğu ilgili kullanıcı toplulukları tarafından belgelenmiştir ve ASTM International aracılığıyla yayınlanmıştır. Bu kategoriye giren bazı testler:
Ark Direnci - Ark Direnci testinin amacı katı elektrik yalıtım malzemeleri arasında göreli bir ayrım yapmaktır. Test numunelerinin, yalıtım yüzeyine yakın bir yerde yüksek bir voltajda ancak zayıf bir akımla bir dirence dayanma kabiliyeti araştırılmıştır. Test, izleme yollarının oluşmaya başladığı zamana odaklanır.
Dielektrik Atılım / Mukavemet - Dielektrik atılım, bir malzemenin bileşimini kaybetmeden dayanabileceği bir elektrik alanının en yüksek yoğunluğunu ifade ederken, Dielektrik Mukavemet, bir malzemenin kırıldığı bir elektrik alanının en düşük yoğunluğunu ifade eder.
Dielektrik Sabiti - Bir maddenin elektrik enerjisini çevredeki alanın geçirgenliği ile orantılı tutma kapasitesi dielektrik sabiti. Sabit yoğunlaştığında ancak diğer faktörler aynı kaldığında, elektrik kuvveti alanı yoğunlukta büyür. Bu koşullar altında, belirli bir ağırlık ve ölçüye sahip bir nesne, daha uzun süreler için bir elektrik yükünün yanı sıra daha büyük miktarlarda yük tutabilir. Yüksek değere sahip kapasitörler, yüksek dielektrik sabitlerine sahip olmaktan fayda sağlayan malzemeler arasındadır.
Bununla birlikte, yüksek seviyeli bir dielektrik sabiti her madde için tam olarak ideal bir koşul değildir. Yüksek dielektrik sabiti olan bir malzeme, en azından daha düşük sabitlere sahip maddelerin aksine, aşırı elektrik alanlarına maruz kaldığında parçalanmaya daha açık olacaktır.
Kuru hava, yine de tam güçlü radyo frekanslarının vericileri tarafından kullanılan kapasitörler için ideal bir dielektrik madde yapan düşük dielektrik sabitine sahip bir maddeye bir örnektir. Dielektrik bir elektrik yükü iletir ve daha sonra bozulmaya başlarsa, durum sadece geçicidir. Aşırı elektrik enerjisi alanı azaldığında, hava düzenli dielektrik seviyesine geri döner. Diğer maddeler bu tür koşullardan kalıcı hasara neden olabilir. Örnekler arasında cam ve polietilen bulunmaktadır.
Yüzey Direnci - Bu, DC voltajının bir nesnenin yüzeyinin uzunluğu ve genişliği arasındaki oranıdır. Yüzey direnci, malzemenin toplam değerini belirlemek için incelenebilen ve değerlendirilebilen belirli bir malzemenin özellikleri arasındadır - bu da diğer malzemelerin özdirenci ile karşılaştırılabilir ve kontrastlanabilir. Genel olarak, test süreci malzeme seçimine yardımcı olur.
Hacim Direnci - Hacim direnci, belirli bir maddenin elektrik akımlarının yönü ile ne kadar yoğun bir şekilde çeliştiğini ölçen doğal bir kalitedir. Düşük seviyeli özdirenç, maddenin elektrik yükünün akışına kolayca izin vereceğini gösterir. Direnç birimi, “R” harfi ile sembolize edilen ohm olarak bilinir. Bir amperlik akım, voltajın en az bir volt farklı olabileceği bir parçadan geçiyorsa, o parçanın direnci bir ohm'dur.
Belirli bir voltaj uygulaması sabit bir seviyede tutulursa, doğru akımdaki elektrik devresi genellikle dirençle ters orantılı olacaktır. Bununla birlikte, çift dirençlilik durumunda, akım sadece yarısı kadardır. Öte yandan, direncin sadece yarısı varsa, iki kat daha fazla akım olacaktır. Bu, evlerde bulacağınız devreler gibi düşük frekanslarda çalışan AC sistemlerinin büyük çoğunluğu için geçerlidir. Yüksek frekanslı AC devreleri, aksine, genellikle enerjiyi tutabilen, yayan ve dönüştürebilen parçaları içerir.
İletkenlik - Bir maddenin iletkenliği, ısının belirli bir nesnenin bir noktasından diğerine gitmeyi başardığı hızda olduğu gibi, maddenin elektrik iletme düzeyidir. Bir amperlik akım, bir voltun bulunduğu bir parçadan geçerse, bu parça bir Siemens'in iletkenliğine sahiptir. Çoğu durumda, voltaj uygulaması sürekli olarak sürdürüldüğünde, CD devresi iletkenliğe bağıl bir akıma sahip olacaktır. İkincisi iki kat daha fazla ise, akım da olacaktır. Benzer şekilde, 1/10 iletkenlik 1/10 akımla ilişkilendirilecektir.
Termal Direnç Katsayısı - Termal katsayı, bir maddenin sıcaklık değişimine girdikten sonra fiziksel yapısındaki farkı ifade eder. Katsayılar, reaktivite ve maddelerin manyetik ve elektrik özellikleri gibi çok sayıda işlem için tanımlanır. Bir malzemedeki elektrik akımlarına karşı direnç seviyesi, yükseltilmiş sıcaklık ışığında yükselirse, buna pozitif sıcaklık katsayısı (PTC) denir.
Mühendislikte yararlı olma eğilimi olan malzemeler genellikle sıcaklıkla birlikte artar, yani yüksek katsayılardır. Yüksek katsayılı malzemelerdeki sıcaklık arttıkça elektriksel direnç artar. Sıcaklık sınırları, ayarlanan giriş voltajlarında PTC malzemelerine uygulanabilir, böylece sıcaklıklarda ani artış olması durumunda daha fazla elektrik direnci riski ortadan kaldırılır.
Bir malzemenin elektrik direnci sıcaklıktaki bir artış nedeniyle düştüğünde, negatif sıcaklık katsayısı (NTC) meselesidir. Çok sayıda mühendislik işlemine yarar sağlayan malzemeler, sıcaklıklar düştükçe tipik olarak hızlı bir düşüş gösterir. Başka bir deyişle, düşük katsayılar olma eğilimindedirler. Sıcaklık arttığında düşük ko-verimliliğe sahip malzemelerde elektrik direnci düşer. NTC ve PTC materyalleri arasındaki temel farklardan biri, PTC materyallerinin kendi kendini sınırlamasıdır.
Yayılma Faktörü - Bir kapasitörün yalıtım malzemesinin verimsizliğini belirlemek için ölçülmüştür. Çoğu durumda, bir dielektrik veya başka bir yalıtkan farklı bir elektrik alanıyla temas ettiğinde ortaya çıkan sıcaklık kaybını ölçmek için yayılma faktörü kullanılır. Bir kapasitör genellikle çift metal plakalarla çevrili bir yalıtkandan oluşur. Belirli bir malzeme parçasının dağılımı düşük olduğunda, bu genellikle verimliliğin daha iyi olduğu anlamına gelir.
Malzemede dağılma genellikle iki test ile ölçülür: biri malzemenin metal plakalarla çevrili olduğu ve diğeri plakasız olduğu. Eldeki işleme bağlı olarak, değişen elektrot düzenlemelerine sahip bölmelerin kullanımı da dahil olmak üzere başka test yöntemleri de uygulanabilir.
Bir dielektrik malzeme için, moleküler bağların elektrik alanına maruz kalma yoluyla kayması kaçınılmaz olarak önemli miktarda enerji tüketecektir. Sonuç olarak, malzeme tarladan çıkarıldıktan sonra enerjinin geri kazanılması imkansızdır. Bazen, kayıp faktörüne dönüşümlü olarak güç faktörü denir - özellikle indüklenen akımların alternatif bir akıma sahip kapasitif bir devreyi etkilemediği zamanlarda. Kayıp olmaması genellikle sıfır rakamlı bir güç faktörü ile ifade edilir.
Güç kayıplarını hesaplamak için, genellikle akımın gerilimi ve voltajı arasında çarpmalar yapılır. Hava ile, dağılma değeri genellikle hiçbir şey değildir, ancak kayıp değeri o kadar küçüktür ki, çoğu durumda bile önemli değildir.
Bir elektrik devresi için belirli bir malzeme seçildiğinde, enerji kaybının doğası hakkında bilgi sahibi olmak çok önemlidir. Tüketim faktörü, gıdanın mikrodalga fırınına uygulanan konsept de dahil olmak üzere çeşitli günlük süreçlerde kullanılır. Mikrodalga fırın, alternatif yöndeki elektrik alanlarıyla, su moleküllerinin enerji kaybıyla polarize olmasına ve depolarize olmasına neden olarak pişirme için ısı üretir.
HAI (Yüksek Akımlı Ark Ateşleme) - Yüksek Akımlı Ark Ateşleme (HAI) performansı, bir malzemeyi uygulandığında tutuşturmak için gerekli olan ark kopması maruziyeti (elektrot tipine ve şekline ve elektrik devresine standart hale getirilmiş) sayısı olarak ifade edilir malzemenin yüzeyinde standart bir oranda uygulandığında bir malzemeyi tutuşturmak için gerekli ark kırılma maruziyeti sayısını verir.
IPC ve CAF testlerinin yanı sıra EUROLAB, numune performansını doğru bir şekilde ölçmek için çok çeşitli enstrümanlara sahiptir. Bu tür ölçümler, numunelerin uygulanabilir standartlara uygunluğunu doğrulamak veya herhangi bir çevresel testten sonra örnek performansında bir değişiklik olup olmadığını belirlemek için karşılaştırmalı analiz için kullanışlıdır:
CAF (İletken Anodik Filament) - CAF oluşumu, kimyasal, nem, voltaj ve mekanik yollarla yönlendirilen iyi çalışılmış bir fenomendir. PCB içinde dahili olarak meydana gelen ani bir yalıtım direnci kaybı ile karakterizedir. CAF dendritleri, bitişik Kaplama açık delikleri (PTH) arasında veya bir kaplama açık delik ile PCB üzerindeki bir çizgi arasında oluşabilir. Kaplama kimyası, malzeme kıvamı, çoklu lehimleme adımlarından kaynaklanan hasar ve aşırı voltajlar (tasarlanan voltajların ötesinde) CAF'nin başlamasını hızlandırır. CAF mekanizması, anot ve katot arasındaki elektrik potansiyeli boyunca iyonların elektro-kimyasal taşınmasıdır.
SIR (Yüzey Yalıtım Direnci) –SIR, yalıtım için yapılan malzemeler topraklama cihazları ve belirli atmosfer koşullarında elektrikli aletlerle çevrildiğinde oluşan direnç olarak tanımlanır. SIR testi, bir ürünün veya uygulamanın sızıntı akımları veya kısa devreler nedeniyle başarısızlığa dayanıp dayanamayacağını belirlemek için yapılır. Yüksek nem koşulları - tercihen yaklaşık 85 ° C /% 85 Bağıl Nem ve 40 ° C /% 90 - SIR testi için en idealdir. Yalıtım direncinin (IR) aralıklı ölçümleri, genellikle baskılı devre kartları ve montajlarının yararına yapılan bu testler sırasında da alınır.
ESS (Çevresel Stres Taraması) - Çevresel Stres taraması, elektronik sistemlerin tasarım döngüsünde önemli bir adımdır, özellikle bu sistemler boyut olarak küçülür ve düşük güç, taşınabilir, yüksek kaliteli aygıtlara yönelik artan müşteri ihtiyacını karşılamak için karmaşıklık artar. Yüksek işletim güvenilirliği sağlamak ve her türlü çalışma ortamında hatasız çalışma sunmak, dikkatli bir ürün tasarımı gerektirir; bu sırada çeşitli faktörleri göz önünde bulundurmanız gerekir. ESS, ürün zayıflıklarını ortaya çıkaran ve tasarımda düzeltmeler yapmanızı sağlayan kullanışlı bir işlemdir. Şirket içi test sırasında tespit ettiğiniz arızaların düzeltilmesi, alandaki ekipman arızalarından daha ucuzdur.
LLCR (Düşük Seviye Temas Direnci) - Bir malzemenin direnci iki kategoriye ayrılır: içsel ve elektriksel ve temas direnci ikincisine karşılık gelir. Bu işlemi tanımlamak için kullanılan diğer terimler arasında “geçiş direnci” ve “arayüz direnci” yer alır.
Voltaj Düşüşü - Elektrik akımları devreye voltaj sağlamayan şeylerden geçerken voltaj kaynağı içinde sağlanan enerjinin nasıl kesileceğini açıklar. Gerilim düşümü için iki kategori vardır: istenen ve istenmeyen. İstenen kategori, bir devrede aktif rol oynayan elemanlardan geçen damlalar içerirken, istenmeyen, konektörler, kontaklar ve iletkenler için damlalar içerir. Örneğin, portatif bir ısıtıcı, 0.2 ohm dirençli kablolarla çalıştırılabilir. Isıtıcının 10 ohm'luk bir direnci varsa, genel devre direnci % 2 olacaktır, bu nedenle tel içinde kaybedilen voltaj miktarını temsil eder. Bir voltaj düşüşü çok aşırı olduğunda, elektrikli bir cihazdan düşük performans verir ve ayrıca hasara neden olabilir.
Direnç - Bir elektrik iletkeni ile - elektriğin akabileceği herhangi bir madde - direnç, bir maddeden geçerken akımın karşılaştığı zorluk seviyesi olarak bilinir.
Direnç, akımların engelsiz geçişini ifade eden iletkenliğin tersidir. İletkenlik, bir basınç kuvveti ile mevcut olan akış miktarıyla ilişkili olduğu gibi, direnç de akışı mümkün kılmak için gereken basınç miktarıyla ilişkilidir. Bu nedenle, elektriksel direnç kavramsal olarak mekanik sürtünmeye benzer. Süperiletkenler hariç, her malzeme türü belirli bir direnç seviyesi gösterir.
Kablolar ve diğer parçalar söz konusu olduğunda, direnci ve iletkenliği en yaygın olarak belirleyen faktörler sıcaklık, malzeme ve şekildir. Örneğin, akımlar uzun ve ince olan bakır teller boyunca kısa ve kalın olanlardan daha fazla dirençle karşı karşıyadır. Elektrik akımlarının akışı suyun geçişiyle karşılaştırılabilir, burada bir borudan su gönderen basınç düşüşü, bir tel boyunca bir akım gönderen voltaj düşüşüne çok benzer.
Bir direncin içinden bir akım akışının arkasındaki itici güç, bir direncin zıt taraflarındaki voltajları ayırt etmeye yarayan voltaj düşüşüdür. Benzer şekilde, su bir borudan geçtiğinde, gerçek basıncın aksine, zıt boru uçları arasında bulunan basınçlı farktan kaynaklanır.
RLC (Direnç, Endüktans ve Kapasitans) - Bir RLC elektrik devresi, tandem veya diziye bağlanan, ancak mutlaka kısaltma sırasına göre bağlanmayan bir direnç, indüktör ve kapasitörden oluşur. RLC'ler, salınım açısından çok sayıda kullanıma sahiptir. TV ve radyo alıcıları, radyo dalgalarından belirli frekans aralıklarını izole etmek için RLC devreleri kullanır. Bazen ortaya çıkan bir sorun, tel bobinlerinin indüktör makyajı nedeniyle sorunlu olabilen indüktör direncidir.
IR (Yalıtım Direnci) - Dönüşümlü olarak Meggers olarak adlandırılan yalıtım direnci (IR) testleri, yalıtımın kilohm, megohm ve gigohm cinsinden direncini hesaplamak için DC voltajını kullanır. Düşük voltajda çalışan ekipmanlarda IR'ler genellikle 250Vdc, 500Vdc veya 1.000Vdc DC uygulamaları kullanır. Yüksek voltajlı ürünlerde, genellikle <600V ve 2,500Vdc ve 5,000Vdc voltajlar uygulanır.
Direnç ölçülerek, IR testi iletken parçalar arasında oturan yalıtımın durumunu ortaya çıkarır - daha yüksek direnç daha iyi yalıtım anlamına gelir. En ideal sonuç sonsuz direnç olsa da, izolatörlerin kusurları vardır ve kaçak akımlar sonuçta ayarlanan direnç değerlerini belirleyecektir. IR testleri özellikle avantajlıdır, çünkü DC gerilimlerinin yalıtım üzerinde hiçbir zararlı etkisi yoktur.
DWV (Dielektrik Dayanım Gerilimi) AC / DC Hi-pot - Bu, yalıtımın gücünü ölçmek için ürünlere ve parçalara uygulanan, bir ürünün çeşitli koşullar altında güvenilir bir şekilde çalışma potansiyelini belirlemeye yardımcı olan bir elektrik testidir. Dayanım testi, güç veya rezonans frekanslarında yüksek voltajlı doğrudan veya alternatif akımlarda gerçekleştirilir. Test tipik olarak bir dakika sürer, ancak voltaj oranı gibi süre ürünün ihtiyaçlarına göre değişebilir. Test standartları şalt, askeri cihazlar, yüksek voltaj kabloları ve tezgah üstü elektronik ekipman arasında değişiklik gösterir.
CTI (Karşılaştırmalı İzleme Endeksi) - İzolasyon malzemelerinin izlemeye karşı göreceli direncini değerlendirmek için karşılaştırmalı izleme endeksi (CTI) kullanılır.
CTI, malzemenin üzerine 50 damla % 0.1 amonyum klorür çözeltisinin ardından izlemeye neden olan voltaj olarak ifade edildi. Nominal 3 mm kalınlığın test edilmesinin sonuçları, malzemenin herhangi bir kalınlıktaki performansını temsil eder.
ECM (Elektrokimyasal Migrasyon) ve EM (Elektromigrasyon) - Elektrokimyasal Migrasyon ve Elektromigrasyon (EM veya ECM) test yöntemi, yüzey elektrokimyasal migrasyon eğilimini değerlendirmek için bir araç sağlar. Bu test yöntemi lehimleme malzemelerini veya işlemleri değerlendirmek için kullanılabilir. Elektromigrasyon, iletken elektronlar ve yayılan metal atomları arasındaki momentum transferi nedeniyle iyonların bir iletken içindeki kademeli hareketinden kaynaklanan malzemenin taşınmasıdır. Etki, mikroelektronik ve ilgili yapılar gibi yüksek doğru akım yoğunluklarının kullanıldığı uygulamalarda önemlidir.
EUROLAB, sürekli çalışma sağlamak için test sırasında numunenizin hayati giriş ve çıkış parametrelerini sürekli olarak kaydetmek için çeşitli izleme seçeneklerine sahiptir:
Çok çeşitli AC ve DC ve güç kaynakları ve yükleri kullanarak, doğru giriş gücü sağladığınızdan ve ürününüzün aktif çalışmasını simüle etmek için uygun yükleme sağladığımızdan emin olabiliriz:
Randevu almak, daha detaylı bilgi edinmek yada değerlendirme talep etmek için formumuzu doldurarak size ulaşmamızı isteyebilirsiniz.
EUROLAB, raporlama ve belgelendirme faaliyetlerini, United Accreditation Foundation (UAF), Türk Akreditasyon Kurumu (TÜRKAK) ve Enterprise Accreditation Foundation (EAF) akreditasyon kuruluşunun sağladığı akreditasyona dayanarak sürdürmektedir. Enterprise Accreditation Foundation (EAF) akreditasyon kuruluşu, aynı zamanda Birleşmiş Milletler (UN GLOBAL COMPACT) organizasyonu imzacısıdır.
